De Buitensluisse Paardenmarkt doet iets met de Numansdorper. Zeker als ook de zon er zin in heeft. Doordeweekse dag of niet, op de tweede woensdag van juni ben je vrij en dus stromen vandaag de terrassen al vroeg vol, speuren ogen de vele bekende gezichten weer af en na de herkenning volgt hereniging, waarna monden als spraakwatervallen overlopen van sterke verhalen. De meeste hiervan zijn als de lege plastic bierglazen. Doorzichtig, smaken naar plastic en niet bestemd om te bewaren.
Tussen al deze lachende gezichten achter modieuze zonnebrillen loopt over de braderie iemand met een stoer, wit montuur en gekleurde glazen. Zoals vele voetballiefhebbers in hun vrije tijd het liefst shirtjes van hun favoriete club dragen, zo onafscheidelijk zijn beachvolleytrainer Dennis Verschuuren en zijn coole sportbril. Na het ‘oogcontact’ stapt de tevens volleybaltrainer bij de lokale volleybalvereniging Apollo duidelijk naar voren als iemand met een boodschap.
Sterker nog, hij heeft een plan. Mogelijk gaat na die vier woorden de vergelijking met een revolutionaire droom van een oud-president van Amerika ietwat ver. Maar hier bovenaan de Voorstraat, vlak voor het ‘Hoge Huys’ met op de achtergrond een eindeloze menigte, schiet dat beeld toch even voorbij. Zijn overtuigende stem en verhaal doen de rest.
Uit zijn kontzak tovert Verschuuren, zoals iedereen in zijn of haar broek weleens een bierviltje of briefje terug heeft gevonden met zekere informatie erop, een licht verfrommeld en opgevouwen stapeltje A4-tjes tevoorschijn. Als hij de bescheiden enthousiast heeft opengevouwen, legt hij de op een computer getekende plattegrond uit.
De droom is om van Numansdorp dé beachsportlocatie van de Hoeksche Waard te maken en deze plaatjes schetsen daar een geloofwaardig beeld bij. Op het terrein, dat nu nog wordt gedeeld door een ijs-, honk- en softbalvereniging, zou zo te zien nog genoeg ruimte zijn voor een zandvlakte van 22 bij 36 meter. Zelfs een uitbreiding in fase twee is hier al zorgvuldig uitgewerkt.
En alsof hij aan de bar een bestelling doorgeeft, somt hij zijn wensen op: beachvolley, beachtennis, beachrugby, beachkorfbal, beachvoetbal en beachhockey, allemaal op een dienblad in de vorm van een zandbak. Hij zegt het zonder met zijn ogen te knipperen.
Juli
Vier weken later, tijdens Tropical Moonlight Shopping, lijkt het wel alsof de winkelstraat in Numansdorp opnieuw is opengebroken, zoveel zand ligt er op het Flohilplein. Een tijdelijke zandbak biedt jeugd de kans om alvast kennis te maken met beachvolley en onder deze tropische omstandigheden ziet iemand langs de kant, met de trotse grijns van Hannibal uit The A-Team, hoe er enthousiast over het zand wordt gerend en gedoken. Alleen een sigaar in zijn mondhoek lijkt te ontbreken, maar daarvoor in de plaats heeft hij zijn coole bril. ,,Ik ben helemaal gelukkig,” zegt hij. Dat had zelfs Stevie Wonder kunnen zien. En achter de brede lach van Verschuuren schuilt nóg een reden: ,,Het komt er. Deze maand nog.” Ook op het gemeentehuis was zijn enthousiasme aanstekelijk gebleken.
De eerste weken van het project waren, net als de eerste uren van de Paardenmarkt, gesmeerd verlopen, maar daarna loopt het toch altijd weer anders dan je vooraf had gepland. Als vrijwilliger op het WK Beachvolley in Rotterdam wist hij het WK-zand bijna mee naar Numansdorp te slepen. Het bleek wel mogelijk, maar uiteindelijk door tijdgebrek niet haalbaar en dus ligt het nu ergens onder asfalt. ,,Eeuwig zonde!”
En zoals tijdens het traditionele dorpsfeest alles steeds langzamer gaat en eten nog weleens wordt uitgesteld, liep ook de realisatie van de zandbak vertraging op. Het hield nieuwe leden niet tegen zich aan te sluiten en lid nummer 35 werd een feit voordat er aan de Meestooflaan überhaupt een korrel zand lag.
Maar vrijdag 28 augustus was het voor Verschuuren de tweede woensdag van juni. De grote dag waarop zes vrachtwagens en twee tractoren continu heen en weer reden om al het zand op hun plek te brengen. Alsof men achter elkaar volle dienbladen gerstenat bezorgde. Sla dat maar eens af. En dus werd er ’s avonds al met een volleybalnet en een bal geproefd van het zelf gebrouwen biertje op basis van zand, regenwater en het zweet van een gepassioneerd pionier. Schoenen uit, zonnebril op en serveren maar. En net als het eerste biertje op de ‘paerdemart’ smaakte het naar meer.
Dus denk erom: niet alle verhalen die je op de Buitensluisse Paardenmarkt hoort zijn even ongeloofwaardig als zeggen dat je maar één biertje gaat drinken.
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
