OUD-BEIJERLAND Voor het Oud-Beijerlandse echtpaar Van Es is zondag 24 januari 2016 een feestelijke en gedenkwaardige dag… het is dan namelijk 60 jaar geleden dat de heer C.D. (Kees) van Es (83) en mevrouw M.C. (Riet) van Es-van der Heiden (81) voor de ambtenaar van de burgerlijke stand het jawoord gaven.
De bruidegom zag het levenslicht op 15 september 1932 in Utrecht. De wieg van de bruid stond op 6 mei 1934 in Oud-Beijerland. Burgemeester Klaas Tigelaar bracht het jubilerende diamanten bruidspaar maandag 25 januari een felicitatiebezoek en overhandigde hen een boeket bloemen namens het gemeentebestuur.
Suikerfabriek
De eerste ontmoeting vond plaats tijdens de ‘bietencampagne’ in 1953 in het laboratorium van de Oud-Beijerlandse suikerfabriek (in de volksmond Peefabriek genoemd), waar Kees als scheikundige stage liep. En laat daar nu ook Riet werken. Het grootste deel van het jaar hielp zij haar vader in de drogisterij aan de Molendijk, maar tijdens de campagnemaanden (september tot en met december) werkte zij als laborante op het ‘lab’.
Jawoord
Op 15 november 1955 ging er voor Kees van Es een dubbele wens in vervulling… niet alleen de verloving met ‘zijn’ Riet, maar ook zijn uitreispapieren en visum voor Nederlands-Indië kwamen binnen. Vanwege zijn vertrek naar de ‘Oost’ trouwde het stel enkele weken na hun verloving op 24 januari 1956.
Nederlands-Indië
Kersverse bruidegom Kees scheepte op 12 februari – zonder bruid (inentingen en visum waren nog niet gereed) – in om zes weken later voet aan wal te zetten op Java. Riet arriveerde acht maanden later in Djakarta. Hun verblijf was echter van korte duur. Omdat Soekarno alle Nederlanders tot ongewenste vreemdelingen verklaarde, keerde het jonge gezin (er was inmiddels een dochter geboren) begin 1958 terug naar hun geboorteland.
Werk
De heer Van Es verdiende zijn dagelijks brood in de ‘suiker’. Na zijn stageperiode bij de suikerfabriek in Oud-Beijerland volgde een baan bij de suikerfabriek en op de suikerrietplantages in Djatibarang. Na terugkeer in Nederland kon hij direct weer aan de slag bij de CSM in Oud-Beijerland. Na sluiting van de fabriek in 1972 zette hij zijn werkzaamheden voort bij de CSM in Halfweg. Na zijn pensionering in 1994 werd hij adviseur voor de suikerindustrie in Nederland. In 1999 zette hij hier een punt achter.
Kinderen
Het echtpaar Van Es kreeg zes kinderen (drie dochters en drie zoons) en daarnaast is de familie uitgebreid met twaalf kleinkinderen.
Hobby’s
Na zijn pensionering heeft Kees samen met zijn vrouw diverse fotoboekjes samengesteld. In 1995 verscheen ‘De suikerfabriek in Oud-Beijerland -1-‘. Twee jaar later volgde deel 2. Kort na de millenniumwisseling verschenen achtereenvolgens ‘Van Veiling tot Veilingpassage’, ‘de negotie van Oud-Beijerland’ en ‘Speeltuinvereniging Croonenburgh’.
Daarnaast grossierde de jubilerende bruidegom in (politiek)bestuurlijke functies (tafeltennisvereniging en voetbalvereniging Utrecht, atletiekvereniging Spirit, speeltuinvereniging Croonenburgh – medeoprichter en voorzitter, vereniging voor gereformeerd onderwijs in Oud-Beijerland, lid ARP (het latere CDA), lid van de gemeenteraad en wethouder (1985/1986). Samen met zijn vrouw stond hij aan de wieg van de seniorenkrant.
Voor zijn maatschappelijke verdiensten ontving Kees in 2000 een Koninklijke Onderscheiding (Lid in de Orde van Oranje-Nassau).
Echtgenote Riet runde het gezin – voorwaar geen kleinigheid met zes kinderen – en hielp haar man waar zij kon. Ook tuinieren, fotograferen en zingen waren haar grote hobby’s. Maar liefst 33 jaar was zij lid van ‘Com nu met Sangh’.
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
