Ik lees – en hoor om me heen – steeds meer berichten over het uitstervende recruitment vak. Want wat hebben we nu aan recruiters? Ze zijn vooral duur en vervelend. En inmiddels ook overbodig!
Recruitment is namelijk hét vak bij uitstek om te automatiseren. De vraagkant van arbeid is volledig openbaar. Net als de aanbodkant. Lang leve de opmars van online databases, Google en social media. Waarom moet iemand als een recruiter zich daar per se tussen wurmen? Wat slimme software kan dat toch ook? En ook nog eens: beter, sneller en veel goedkoper!
Met dit beeld in gedachten zie ik veel initiatieven om me heen opstarten die in dit ‘gat in de markt’ denken te springen. Vooral ook in de ZZP-markt. Een mooie (of soms minder mooie…) website met enkele inschrijfknoppen en uiteraard een overzichtelijk ‘pricing plan’. Een soort online ‘marktplaats’ voor arbeid. Hoppa! Vaak gaat de lancering va zo’n site gepaard met wat herrie in nieuwsberichten en social media waarin vooral de negatieve kanten van recruiters en bureaus nog eens eenzijdig worden belicht.
Je snapt hem al; ik geloof er niet in. Natuurlijk zullen er best wat initiatieven zijn die (gedeeltelijk) succesvol zijn. En sommige onderdelen van het recruitment proces zijn inderdaad nog wat verder te automatiseren. Denk aan slimme algoritmes die kandidaten panklaar aan de recruiter serveren.
Maar in mijn ogen is – en blijft – recruitment altijd puur mensenwerk. Vóór mensen en dóór mensen. En dat zeg ik niet omdat ik bang ben voor (de toekomst van) mijn baan. Sterker nog: ik ben sterk voorstander van innovatie en technologie.
Nee, ik zeg het vanuit mijn ervaring. Want als we het even helemaal plat slaan dan mist de ‘slimme software’ volgens mij áltijd de onderstaande drie elementen:
1. Creativiteit
Zo’n recruiter die niet opgeeft en zich helemaal vastbijt in een proces. Die zijn of haar creativiteit inzet en alles uit de kast trekt om die persoon aan het werk te krijgen of om tóch die vacature te vervullen. Iemand die op een inhoudelijke en positieve manier vraag en aanbod naar elkaar toe buigt. Want hoe vaak komt het niet voor dat de opdrachtgever iets vraagt wat eigenlijk iets anders blijkt te zijn? En hoe vaak komt het niet voor dat een kandidaat door een recruiter wordt geadviseerd om een ander – misschien nog beter – carrièrepad te bewandelen? Het enige dat zo’n stuk software je zal vertellen: ‘helaas zijn er geen resultaten…probeer het binnenkort nog eens’.
2. Relatie
Moeilijk in waarde uit te drukken, maar ó zo belangrijk. Met iemand spreken, naar iemand luisteren, in de ogen kijken, interesse tonen, langere tijd volgen. Iemand prikkelen, twijfels benoemen en deze eventueel wegnemen. Een relatie opbouwen dus. Dat lukt software niet.
3. Ethiek
Ik hoor sommigen al roepen: alsof recruiters altijd zo ethisch en integer handelen. Zeker niet allemaal, dat klopt. Maar ik zou toch graag altijd een écht persoon hebben die een oogje in het zeil houdt. Iemand die het sollicitatie of werving- en selectieproces persoonlijk begeleidt. Niet alleen een machine die beslissingen neemt maar daarnaast ook gewoon een mens van vlees en bloed die het beste met je voor heeft.
Mijn persoonlijke conclusie blijft wel: JA, recruitment is (en blijft) altijd mensenwerk.
Slecht nieuws voor de robo-recruiter? Nee hoor. Want een robo-recruiter samen met een ‘mens recruiter’ vormen volgens mij juist het ideale team!
Raymond te Veldhuis
Hoeksche Recruiter – www.hoekscherecruiter.nl
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
