Ik noem het vaak de ‘black box’. Dat onvoorspelbare proces in sollicitatieprocedures. Die donkere doos waarin zich processen afspelen die voor ons helaas niet zichtbaar zijn. Processen die vaak ook niet logisch zijn. Of eerlijk. Maar wel écht. En soms heel vervelend.
Een sollicitant en een werkgever lijken elkaar bijvoorbeeld helemaal te hebben gevonden. De wederzijdse liefde spat er van af. En dan opeens….vanuit het niets wordt het proces in de flank geraakt door iets wat de procedure helemaal doet ontsporen. Waardoor iedereen onverwachts met lege handen staat. Een maand werk voor niets! En één vraag blijft hangen: waarom? Alle sollicitanten, recruiters, HR medewerkers en hiring managers zullen dit herkennen.
Getuige bij een huwelijk
De mens is (gelukkig) geen 100% rationeel wezen. Dat maakt mijn vak: werving & selectie juist zo leuk. Ik heb het voorrecht om met bedrijven te praten over hun dromen, groei, en uitdagingen. En met sollicitanten over precies hetzelfde. Ik mag ze bij elkaar brengen en ben er getuige van ‘when the magic happens’ en ze besluiten met elkaar verder te gaan. Het voelt bijna alsof ik getuige mag zijn bij een huwelijk. Want ook dit is een verbintenis die je niet zómaar met elkaar aan gaat.
Toch is dergelijke onvoorspelbaarheid altijd lastig. Want we willen allemaal de uitkomst van zaken kunnen voorspellen. Zodat we vooruit kunnen plannen en we niet met vervelende tegenslagen worden geconfronteerd.
Hack de black box
Stiekem droom ik daarom wel eens dat ik die ‘black box’ kan hacken. Dat ik een manier vind, een achterdeurtje, waardoor ik er ín kan kijken. Zodat ik de processen kan zien. Om er van te kunnen leren zodat ik het de volgende keer beter kan doen. Helaas is dat onmogelijk. Toch zijn er een paar dingen die de betrokken partijen kunnen doen om de black box in ieder geval zo doorzichtig mogelijk te maken.
Wat kan je doen?
Speel open kaart
Speel vanaf het begin open kaart. Zowel als: recruiter, organisatie als sollicitant. Benoem zaken die je opvallen. Spreek twijfel uit. Laat het achterste van je tong zien. Dat is lastig. Zeker omdat iedereen in sollicitatieprocedures toch altijd een beetje een rol speelt. Ze willen zich van hun beste kant laten zien. Het is net als een ‘first date’. Dan vertel je ook niet dat je je vieze sokken soms wel eens een dagje langer aan houdt. Of dat je eigenlijk diep in je hart de hele menukaart van de lokale Burger King op zou willen eten. Maar probeer het toch maar eens: wees transparant en eerlijk. Ook over de misschien ‘minder leuke’ dingen.
Manage verwachtingen
Het is een beetje mijn stokpaardje: houd iedereen op de hoogte. Van alles. Laat de betrokkenen weten wat ze kunnen verwachten, hoe en wanneer. Hierdoor wordt de procedure prettiger en de kans op verrassingen kleiner. Als je niets laat horen verzend je daarmee ook een boodschap. En dat is een erg negatieve.
Kijk terug en leer
Kijk terug en probeer te leren van voorgaande procedures. Probeer trends te ontdekken. Je zal zien dat bepaalde bewoordingen die mensen gebruiken zogenaamde ‘red flags’ worden. Zodra je die hoort kan je bepaalde conclusies trekken en je verwachtingen bijstellen. Net als bepaald gedrag, zoals onverwachte periodes van radiostilte. Meestal betekent dat ‘bad news’.
Maar houd de black box toch ook nog een beetje donker. Want een klein stukje onvoorspelbaarheid maakt de mens juist zo leuk. Toch?
Raymond te Veldhuis
Hoeksche Recruiter – www.hoekscherecruiter.nl
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
