De zeven wereldwonderen mogen als algemeen bekend worden beschouwd, zoals daar zijn: de piramide van Cheops, de hangende tuinen van Babylon, de tempel van Artemis, het beeld van Zeus te Olympia, het Mausoleum van Halicarnassus, de Kolossus van Rhodos en de Mond van Margaretha, mijn vrouw. Verrassend misschien, die laatste, maar de wijsheden die daar soms uitkomen doen zelfs het Orakel van Delphi weleens versteld staan.
Lang is er getwist over wat het achtste wereldwonder zou moeten zijn. Voorbij kwamen Cristo Redentor, het gigantische Christusbeeld dat bovenop een berg hoog boven Rio de Janeiro uittorent en dat we tot vervelens toe tijdens de laatste Olympische Spelen te zien hebben gekregen. En de Taj Mahal, het bekende grafmonument in Agra (India), waar elke reislustige die voor vol wil worden aangezien een keer geweest moet zijn.
Toch hebben deze nieuwe wereldwonderen nooit de erkenning gekregen die nu is weggelegd voor de Sluisdeuren van Strijensas. Anders dan bij de eerder genoemde wereldwonderen hebben zich, zonder de inbreng van menselijke hand, op de sluisdeuren prachtige tuinen gevormd, die niet alleen hangen, maar ook nog eens kunnen bewegen. Wanneer er geschut wordt verdringen natuurliefhebbers zich om de openzwaaiende deuren heen om het zeldzame struweel dat met de deuren meebeweegt, waaronder planten die niet tot de Nederlands flora worden gerekend, te kunnen aanschouwen. De wangen van de schepelingen die zich met hun boot de sluis in begeven worden, wanneer de deuren zich eenmaal geopend hebben, in het voorbijgaan lieflijk gestreeld door de vooruitstekende bloesems van het Blaasjeskruid, de blezen van het Blauw Walstro, de druppels van de Blauwe regen en het blad van de pas ontdekte Bloedende Brandnetel.
Deze weelderige bloemenpracht wordt nu echter bedreigd door instanties die niet zoveel op hebben met dit bijzondere fenomeen. De gemeente Strijen, eigenaar van het sluizencomplex, en het Waterschap, dat het beheer heeft over de bewegende delen, zijn in een heftige strijd verwikkeld over wie van hen het recht heeft om de deuren van hun begroeiing te ontdoen. Gedreven door hun hang naar doelmatigheid en kostenbeheersing –gevreesd wordt dat de wortelvorming de deuren aan zal tasten – hebben ze procedure na procedure tegen elkaar aangespannen om dit recht te verwerven. De verwachting is dat deze juridische strijd nog jaren kan duren en zolang het gehakketak nog voortgaat zijn de deuren gevrijwaard van deze vernietigende inbreng der autoriteiten en kan het mirakel zich nog verder ontwikkelen. Wel ligt in het verschiet dat er uiteindelijk van dit unieke wereldwonder –immers het enige dat niet door de mens tot stand is gekomen – niets meer te zien zal zijn als de strijd der bestuurlijke giganten eenmaal is beslecht. Onder de bewoners van Strijensas gaan er al stemmen op om tegen de tijd dat het zover is in burgerlijke ongehoorzaamheid een blokkade rondom de sluis te vormen om het complex voor een dergelijke ramp te behoeden. De gemeente Strijen en het Waterschap weigeren bij navraag ook maar enig commentaar te geven en hullen zich, in navolging van Rutte en de andere kabinetsformanten, in stilzwijgen.
De Mond van Margaretha liet zich wel horen: “Waar de deuren der machtigen gesloten blijven, staan Cerberus en Hades klaar voor ontvangst. Moge de Styxe golven die aanzienlijken verzwelgen en laat Tartaros hun deel zijn.”
Zo! Daar kan het Orakel niet tegenop.
Lein van der Wulp
Meer lezen van Lein van der Wulp:
- Mannen van Maasoord (roman in de stijl van de columns over een middelbare school) – euro 19,50
- Kelderwesp (oorlogsthriller in de Drechtstreek) – euro 18,50
- Overal te bestellen, ook bij de auteur (gesigneerd).
- Voor het laatste, mail naar [email protected] en vermeld uw adresgegevens
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
