Het is niet te geloven en lijkt alleen in Korendijk mogelijk: de fusie is van de baan. Als antwoord op het niet doorgaan wordt ingezet op een beter onderhoud. Volgens wethouder en Goudswaardse Boy Paul Boogaard is dat dan de oplossing. Hoe precies dat een antwoord moet zijn op vergrijzing en het teruglopen van het aantal leden maakt de wethouder niet duidelijk. Hij benadrukt nog maar eens dat een fusie alleen met drie clubs mogelijk is. Waarom? ZBVH deed al niet mee, die club heeft net als Goudswaardse Boys het recht om zich afzijdig te houden.
Een onwerkelijk scenario, zo voelt deze klucht. Eerst maakt de wethouder bekend dat er een investeerder is gevonden voor het veld van Piershil, die voor het terrein van NBSVV was er al. Helaas was die interesse er voor de grond van Goudswaard niet, maar de financiële onderbouwing was een feit. Daar is niets aan veranderd sinds het afhaken van Goudswaard.
In welke gemeente in Nederland is iets dergelijks mogelijk? Twee clubs willen fuseren naar een stuk grond in de polder en laten hun velden in de dorpskern daarvoor achter. De wethouder wijst het af, want dat voldoet niet aan de opdracht. Waar is het gewenste bestuursniveau, het inlevingsvermogen, het voortschrijdend inzicht? Het vermogen om gaandeweg een proces bij te sturen? Allemaal aspecten waar ouders in Nieuw-Beijerland, Piershil én Goudswaard op rekenden in het belang van hun sportende kinderen.
Het lijkt voor Piershil en NBSVV nu wachten op één Hoeksche Waard. ‘Na mij de zondvloed’, zo lijkt Paul Boogaard te denken. Hij heeft gefaald om zich serieus in te zetten om iets moois achter te laten. Gemakzucht, desinteresse en partijdigheid vormen een smakeloze cocktail. Een wethouder met een eigen agenda, gewoon partijdig zelfs, die de stekker eruit haalt. Gemeente Korendijk onwaardig.
Henk van den Heuvel, webmaster www.svpiershil.nl
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
