HOEKSCHE WAARD – De laatste maanden zwerven er talloze berichten door de media over huidige en komende muizen (ratten)plagen. Ik lees ze en zie dat de verslaggeving gelukkig niet meer zo negatief (en fout) is als eerder. Waarom krijg ik dan toch vaak kromme tenen?
Ik denk dat ik het wel weet:
Allereerst worden alle muizen op een hoop geveegd, van veldmuis, via spitsmuis naar huismuis. In Nederland leven echter zo’n 20 muizensoorten waarvan er zes niet eens echt muis zijn, maar wel zo worden genoemd. Van al deze diertjes hebben wij er van zo’n vier à zes “last”.
Bruine en zwarte rat (ja dat zijn muizen), huismuis, bosmuis, woelrat en veldmuis. Die andere soorten leven een onopvallend bestaan en veel mensen hebben nog nooit van ze gehoord. Dat lijkt een mooie positie, want als je niet opvalt, word je ook niet lastig gevallen. Dat wordt alleen anders als je onopvallend meegesleurd wordt in de bestrijding van de andere soorten. Dan loop je opeens het risico te verdwijnen zonder dat iemand het merkt.
Ten tweede is het zo dat er in de media gesproken wordt over een muizenplaag, terwijl het eigenlijk over twee verschillende “plagen” gaat. De ene gaat over een mogelijke toename van muizen (en ratten) in en om het huis (bosmuis, huismuis, bruine rat) en de andere gaat over een sterk groeiende populatie veldmuizen die in grasland zit. Twee verschillende problemen met verschillende oorzaken en verschillende muizensoorten.
Ook de oorzaken en oplossingen zijn dus verschillend. Voor mogelijk meer muizen in en om het huis krijgt het verbod op gif de schuld en bij de veldmuis in de weide de warme winter. Maar zo eenvoudig werkt de natuur niet. Een “probleem” heeft altijd meer dan één oorzaak. Zo komen de toenemende aantallen muizen in en om het huis behalve door beter weer (voor de muis) ook door het steeds meer laten slingeren van afval, eten en het voederen van de tuinvogels en eendjes. Met handen vogelvoer en hele boterhammen tegelijk. Niks subtiel, lekker veel. Daar zijn de muizen dan ook blij mee. Bovendien zorgen we veel minder voor het goed afsluiten en schoonhouden van ons huis. En een paar kruimels brood of muesli is voldoende om een muis weer een dag eten te geven. Achter onze keukenblokken komen we nooit en het is er heerlijk warm (en geen kat).
Voor de veldmuis geldt dat de wei-/graslanden tegenwoordig vol staan met zeer eiwitrijk gras (superfood voor de veldmuis) en de waterstand wordt zo laag gehouden dat de trekkers en koeien niet wegzakken. Dat is ideaal voor het veldmuizenholletje, lekker droog. Door de efficiëntie en grootschaligheid in de landbouw zijn struiken en bomen vaak niet meer in de buurt van deze gras-/weilanden te vinden. En daardoor zijn ook de dieren die muizen eten (reigers, meeuwen, kraaien, roofvogels, wezel, hermelijn, bunzing, vos, uilen) niet meer in de buurt. Ze hebben simpelweg geen nestel- of zitplaats. En soms zijn sommige van hen (vos, kraai, meeuw) ook verjaagd of bejaagd. En dan komt er opeens een warme winter voorbij waar niet zoveel muizen sterven van de kou en honger en weten zich zo succesvol voort te planten dat het er heel veel worden. Wat gek als alles ideaal is voor de soort…… En opnieuw zijn we verbaasd en zoeken we naar een schuldvraag buiten onszelf om.
Misschien, heel misschien zullen we meer naar onszelf en hoe we met de natuur omgaan moeten kijken en ook gaan wennen aan dit soort “plagen” want de natuur past zich wel aan. Maar…… kunnen wij dat ook?
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
