Dat het koppel geliefd was wordt direct duidelijk. Aan de oproep om op zaterdag de vlag halfstok te hangen wordt massaal gehoord gegeven. Langs de gehele route vanuit Oud-Beijerland richting het crematorium in Heinenoord wapperen tientallen vlaggen. Later op de dag wordt bij het crematorium afscheid genomen van Simone en Martijn. Een onwerkelijk afscheid, dat veel te vroeg is gekomen.
Rode fakkels
Rond het middaguur komen vrienden en familie van Martijn samen bij het crematorium, zij maken zich klaar voor een erehaag waar de rouwstoet doorheen zal rijden. Honderden mensen vormen lange rijen aan weerszijde van de straat. Iedereen krijgt een witte ballon die ze loslaten op het moment dat de rouwauto langsrijdt.
Er branden rode fakkels. De route naar het einde van de straat wordt rood verlicht. Het sissende geluid van de fakkels neemt de straat over en hier en daar klinkt gesnik. De lucht vult zich met de rook van de fakkels en de witte ballonnen. De familie van Martijn loopt achter de auto aan richting het crematorium.
Eerbetoon
Ook vóór de officiële dag van het afscheid is het al op verschillende manieren mogelijk om steun te betuigen en een bericht achter te laten voor familie. Barry Donkers, eigenaar van Hoeksch Conditie Centrum (HCC), maakte hiervoor speciaal een condoleance register. Op deze sportschool waren Martijn en Simone vaste gezichten. “Ze vielen op als stel, door hun warme en open uitstraling”, vertelt John van der Steenhoven, die het stel kende uit de sportschool. Barry wil het boek na de crematie aan de familie aanbieden.
Voor Simone is op haar werkplek bij de Albert Heijn op Beijerse Hof een altaar ingericht. Haar hesje hangt hier over de stoel en er staan foto’s. Onder collega’s maar ook bij winkelend publiek is de verslagenheid groot. Haar collega’s worden deze zaterdag vervangen zodat zij de mogelijkheid hebben om afscheid te nemen van hun geliefde collega en vriendin. Zij vertrekken vanaf de supermarkt in een stoet richting het crematorium.
Witte rozen
Twee uur na de erehaag voor Martijn, komen opnieuw honderden mensen samen op de weg naar het crematorium. Er worden witte rozen uitgedeeld die iedereen op de rouwwagen mag leggen wanneer deze langsrijdt. De rij mensen is wel tweehonderd meter lang en de sneeuw lijkt niemand ervan te weerhouden om afscheid te nemen. Zodra de rouwauto de hoek om komt wordt het stil.
Familie en vrienden van Martijn komen het crematorium uit en sluiten zich aan bij de erehaag die klaarstaat voor Simone. Stapvoets rijdt de stoet langs. Stilletjes lopen mensen naar de wagen om daar hun witte bloemen op te leggen. De schok en het verdriet is voelbaar. Het is een afscheid dat veel te vroeg is gekomen.
Dit is een bericht via onze mediapartner Rijnmond
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
