Ze heeft de afgelopen dagen amper geslapen, omdat ze niets wilde missen van de geboorte van de alpaca op haar terrein. Mirella Westhuis van Alpacake in Westmaas is in de wolken en heeft vlinders in de buik nu het na twee jaar eindelijk zo ver is. Scotty is geboren!
Westhuis runt samen met haar dochter Kirsty Alpacake. Liefhebbers van de lama-achtige dieren kunnen in de wei of in de stal ontbijten, lunchen of borrelen terwijl de alpaca’s langs de bezoekers lopen. Knuffelen met de dieren is uiteraard ook mogelijk – dus ook met het kersverse familielid.
De teleurstelling bij de nieuwbakken oma was vorige zomer nog groot. Ze vertelde in april 2020 nog trots over de zwangerschap van alpaca’s Amy en Grace, maar toen de beesten geschoren werden bleek er onder de dikke vacht helemaal geen bolle buik te zitten. De alpaca-eigenaresse had een tijd uitgekeken om ‘oma’ te worden; de dracht duurt namelijk zo’n elf maanden bij lama-achtigen. Een flinke domper dus toen ze erachter kwam dat het tóch niet raak was.
Gelukkig is het dit jaar geen vals alarm en waren zowel alpaca Fien als alpaca Grace met succes gedekt. Die eerste alpaca is dinsdag bevallen en Westhuis stond er met haar neus bovenop.
“Ik heb twee weken in quarantaine geleefd. Mijn partner kwam op een gegeven moment naar me toe en zei dat we in de stal moesten kijken, omdat Fien lag en de rest van de kudde eromheen stond. Het snuitje van de kleine was toen al zichtbaar! We hebben de hele belevenis meegemaakt. Het was zo leuk”, blikt ze terug.
Scotty is een plaatje. Verslaggever Dennis Kranenburg definieert de kleur als ‘een beetje bruinig’, maar Westhuis corrigeert hem al gauw: “Champagnekleur. Een beetje tussen karamel en chocola in.” En camerageniek is het kersverse lid van de alpacafamilie ook, want die cameraspullen die Kranenburg bij zich heeft vindt hij maar al te interessant.
Hoewel Westhuis nu al in de wolken is, staat haar nog meer leuks te wachten. Als het goed is bevalt deze week ook alpaca Grace. “Aan kalenderdagen hebben ze maling”, zegt ze over het verschil in lengte qua zwangerschap. Het duurt gewoonlijk zo’n elf maanden, maar twaalf maanden is ook geen uitzondering.
Ze houdt in ieder geval de aanstaande moeder goed in de gaten. In de weide staat een camera. “Daar kijk ik ’s nachts wel zestien keer op, want ik wil graag dat het goed gaat.”
Nog meer kleintjes
De kans dat er volgend jaar opnieuw kleintjes worden geboren, is aanzienlijk. De dieren geven zelf aan wanneer ze opnieuw gedekt willen worden en vaak is dat al enkele weken na de bevalling.
Dit is een bericht van onze mediapartner Rijnmond
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
