De herfst is soms net een beetje de Olympische spelen. Soms is er al vroeg succes in de vorm van een gouden medaille en andere keren moeten we er lang op wachten. Wat betreft de herfsttinten was het dit jaar ook lang wachten tot we ‘goud’ mochten verwelkomen. De populieren hielden het langs spannend en gingen pas voor goud in de laatste dagen van oktober.
En helaas duurde het maar enkele dagen, want er waren al de nodige bladeren van de bomen gewaaid en ook in de laatste week van oktober was het niet windstil. Maar het was op meerdere plekken toch weer een prachtig gezicht. En ook een klassiek beeld, want polderwegen en dijken met populieren horen er nu eenmaal al heel lang bij in de Hoeksche Waard. Ze waren er al voor de Tweede Wereldoorlog, al waren ze toen qua aantallen wel hun meerdere herkennen in de Hollandse iepen, die lange tijd erg populair waren als laanbomen. Maar helaas begin rond 1930 de nu berichte iepziekte aan een opmars en er sneuvelden in rap tempo heel veel iepen. Hun plek werd in de Hoeksche Waard daarna overgenomen door linden, essen en populieren. Dat meerdere boomsoorten wat later hun blad verliezen en gaan verkleuren is overigens niet heel vreemd. We zouden het bijna vergeten, maar met het koude voorjaar kwamen divers soorten ook enkele weken later in blad. De platanen liepen toen bijna drie weken achter ‘op schema’.
Meer dan tien jaar populieren volgen
Net zoals de Hoeksche Waardse Bomenwerkgroep Fraxinus Excelsior inmiddels al meer dan tien jaar de oude iepen en een groep jonge, resistente soortgenoten volgt, doet het dat ook met populieren op diverse dijken. Een onderzoek, verdeeld over acht dijken en wegen met rond de 1000 bomen, dat inmiddels duidelijk heeft gemaakt dat er wat betreft veiligheidsrisico van populieren tussen de 20-70 jaar niet of nauwelijks meer problemen zijn te verwachten dan van de meeste andere boomsoorten. Ook dit jaar en dan specifiek dit najaar werden er weer meerdere inspectie ronden gemaakt langs de bewuste dijken. En het beeld van de eerdere tien jaar bleef overeind: Nauwelijks uitval door storm: Niet bij de populieren van tussen de 20-25 jaar en niet bij die van rond de 45-50 jaar oud. Het begint steeds duidelijker te worden dat het een mythe is dat populieren ‘op’ zijn als ze rond de 25 jaar oud zijn. Het Register van de Monumentale bomen, in beheer bij de landelijke Bomenstichting, laat dit ook zien. Er zijn zelfs uitzonderlijke zwarte en Canadese populieren die ruim de honderd jaar zijn gepasseerd. In buurtschap Sint Anthoniepolder staat met een leeftijd van rond de 135 jaar de oudste zwarte populier van de regio.
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
