Met enige regelmaat krijg ik de vraag of ik niet moet protesteren. Soms uit de gekste hoeken. Ik zeg dan dat ik niet zo’n activist ben. Dat zit niet in mijn aard. Laat ik vooropstellen dat ik het absoluut niet eens ben met de plannen die het kabinet onlangs gepresenteerd hebben.
Landbouwgrond opkopen om er huizen te gaan bouwen, omdat we nu al produceren voor de export….. Nederland is hartstikke groot in de agrarische wereld. We hebben zelfs een Universiteit wat hoog aangeschreven staat. Tijdens Corona hebben we gezien hoe mensen reageren als ze in nood komen. Ze halen alle schappen leeg, maar wat zijn we dan blij dat we door een stukje te rijden bij een boer nog verse aardappelen, groente en melk kunnen kopen.
Nu treft het vooral de veehouderij, maar dat wil niet zeggen dat ik er geen last van zal krijgen. Ik geef ieder jaar mest aan de tarwe en snijmais. Geproduceerd door koeien en varkens. Een prachtig stukje “kringloop” waar het kabinet al jaren over praat. Tarwe en maïs groeien goed op deze mest. Als er straks minder koeien en varkens zijn, wordt de mest schaars. Afgelopen jaar was er al een run op mest, doordat de kunstmestprijzen zo hoog waren, dat iedereen op zoek ging naar een goedkoper alternatief. Toen werd duidelijk dat er al niet genoeg was voor alle percelen.
Nederland heeft zoveel goede grond wat we moeten kunnen gebruiken om goed voedsel op te produceren. We moeten blij zijn dat we een deel hiervan kunnen exporteren. Er heerst al zoveel honger op de wereld. Wij kunnen er aan bijdragen dat ze in het buitenland ook gezond voedsel kunnen krijgen. De eisen hier in Nederland voor het produceren van voedsel zijn hoog. Regels over het gebruik van water, gewasbeschermingsmiddelen, biodiversiteit , bodemleven. Het is allemaal waar ik als boerin mee te maken heb.
Als je denkt dat ik overal maar een aardappel in de grond kan stoppen, want die groeit toch wel, heb je het echt mis!
Nee, ik ben geen activist. Ik schrijf het van mij af. En probeer daar waar ik kan mensen te bereiken met mijn mening. Ik zou willen dat mensen in Den Haag mijn bericht lezen. Dat ze eens achter hun oren gaan krabben en zich afvragen: “Wat zegt die boerin nu eigenlijk….”
De eerste levensbehoefte van de mens is voedsel. Laten we toch alstublieft er voor zorgen dat we hier in Nederland geen honger hoeven te gaan lijden. Ze zullen als antwoord geven dat we al veel produceren voor de wereldmarkt. Maar vergeet niet, dat als de boeren zullen verdwijnen, of als we minder mest mogen gaan gebruiken, de productie echt heel hard achteruit gaat.
Iedere maand neemt de Hoeksche Boerin jullie mee in haar werkzaamheden. Mocht je vragen voor de Hoeksche Boerin hebben, dan kunnen jullie haar vinden op de social media kanalen. Of een berichtje aan Hoeksch Nieuws, dan komt het vanzelf bij haar terecht!
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
