“Een zwarte bladzijde.” Zo omschrijven de betrokken hulpverleners het vrachtwagendrama eind augustus in het buurtschap Zuidzijde, bij Nieuw-Beijerland. Een Spaanse chauffeur reed in op een buurtbarbecue. Zeven mensen kwamen om het leven en er vielen vele gewonden. “In de 22 jaar dat ik dit werk doe, heb ik niet eerder zulke grauwe gezichten en nare taferelen gezien.”
Contents
Aan het woord is ambulanceverpleegkundige Kees Schrier. We spreken hem op de ambulancepost in Klaaswaal, waar hij die dag ook vandaan kwam. Kees zat met zijn collega Edwin in de eerste ambulance die ter plaatse was bij het drama. “Je verwacht in een situatie terecht te komen met lawaai en mensen die aan je trekken. Maar het leek alsof er een glazen stolp over het gebied was gezet. Net een scenario uit een slechte film. Een onwerkelijke situatie. De hele omgeving leek in shock, inclusief bomen en vogels.”
‘Dit kan niet echt zijn’
Maar het begon voor de hulpdiensten uiteraard in de meldkamer, waar Jos Böke en zijn collega’s een stroom van meldingen binnenkregen over hetzelfde incident. “Het was een gewone zaterdag, rustig. De telefoon begon te rinkelen en ik hoorde mijn collega de woorden herhalen: ‘ongeval, meerdere gewonden, meerdere doden.’ Ik dacht eerst aan een valse melding. Het was zo’n onwerkelijk verhaal dat ik dacht: dit kan niet echt zijn.”
Jos keek direct welke ambulances beschikbaar waren en stuurde ze naar Zuidzijde. Er was nog een traumahelikopter in de buurt, die ook snel die kant uit kon. “Structuur brengen in de chaos, dat is wat wij doen die eerste minuten van zo’n incident. Ik heb ook op de ambulance gewerkt, dus ik kan me goed inleven in wat voor situatie de collega’s terecht komen. Dan is het zaak de hulpverlening zo goed mogelijk te faciliteren.”
Vanuit de meldkamer werd ook Nathan Waller ingeschakeld. Als officier van dienst-geneeskundig is hij in zo’n situatie de leidinggevende op de plaats van het incident. Hij coördineert dan vanuit de GHOR, de Geneeskundige Hulpverleningsorganisatie in de regio. “Ik zat te eten en had net mijn laatste hap op toen de pieper ging”, blikt Nathan terug. Vanwege de drukte duurde het langer dan normaal voordat hij de meldkamer te pakken had. “Dat gaf al een bepaald onderbuikgevoel. Ze hadden het natuurlijk beredruk. Toen ik via de porto contact had, hoorde ik gelijk: dit is dikke ellende.”
Knop omzetten
De beelden van de vrachtwagen met de meegesleurde partytent, de stapel picknickbanken, de bordjes met de hamburgers en de wapperende slingers voor het feestje dat zo abrupt tot een einde kwam zijn inmiddels bekend. Nathan had nog geen zicht op waar hij in terecht zou komen, maar ging wel uit van het slechtst mogelijke scenario. “Ik moest uit Rotterdam komen. Voordat ik ging rijden heb ik direct opgeschaald. Dat was al wel het moment dat bij mij de knop om ging. Dit is waar we bij de GHOR zo veel voor oefenen, dacht ik. Maar mijn hartslag achter het stuur was natuurlijk enorm en de adrenaline schoot door mijn lijf.”
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
