“De maand april, doet wat tie wil….”
Ja, dit gezegde kwam weer goed van pas deze maand. Maar als ik achterom kijk, kan ik zeggen dat we toch al weer het een en ander hebben gedaan, maar dat ook ons geduld weer op de proef is gesteld…
Een korte terugblik op deze maand. Het werd eindelijk meerdere dagen achter elkaar droog. Al was het nog wel steeds zoeken naar de juiste momenten. Maar we konden dan eindelijk een begin maken aan het zaaien van onze bieten. We hebben dit jaar twee percelen waar suikerbieten op komen. Het kleinste perceel bestaat uit redelijk lichte grond. Deze hadden we in de laatste week van maart kunnen zaaien.
Ons andere perceel bestaat uit wat zwaardere grond. Dit houdt in dat als het nog te nat is in het land, je te grote kluiten houdt en de grond dus geen fijne structuur krijgt. 2 weken later konden we dan eindelijk ook op het andere perceel aan de slag. We kozen er voor om het land niet te fijn te leggen. Doordat ze toch nog wel veel regen daarna weer opgaven heb je weer kans dat het land dicht slaat en dat dan het bietje niet door de korst van de grond kan komen. Het streven is altijd om een suikerbiet zo snel mogelijk boven de grond te krijgen, zodat ze kunnen gaan groeien. Alle tijd die ze nog onder de grond zitten bestaat de kans dat ze worden aangetast. Door het koude en natte weer lukte het dit jaar helaas niet om de bieten zoals gewenst, echt snel boven de grond te krijgen. Om de dag ging ik kijken en zag wel dat er iedere dag weer een extra biet boven stond.
Op het andere perceel kwamen de bieten boven, maar kregen ze te maken met hagel. Hierdoor werden enkele plantjes geraakt en verloren hun eerste blad, waardoor ook zij weer werden geremd in hun groei. Kwam ik weer enkele dagen later kijken, zag ik dat er enkele plantjes waren aangevreten door slakken. Door het koude en natte weer is het een “goed” slakken jaar. Als een slak beide bladeren van een bietenplantje op eet, kan het plantje niet meer verder groeien en is deze suikerbiet dus verloren. Het was dus zaak om direct actie te ondernemen en korrels te strooien. Zo zie je maar, als er eenmaal gezaaid is, wil het niet zeggen dat je ook kunt oogsten.
Na de bieten kwamen onze aardappelen aan de beurt. Ook hier hebben we weer twee percelen, met iets lichtere grond en zwaardere grond. Dit jaar telen we 3 rassen tafelaardappelen. Twee rassen staan er in, maar het ras wat op de zwaardere grond moet komen, staat helaas nog in de koeling. We zien aan deze pootaardappelen dat ze graag van start willen, want ze kiemen al nu ze nog in de kist liggen. Niet bevorderlijk, aangezien ze straks alle krachten nodig hebben als ze daadwerkelijk gepoot zijn.
De hoeveelheid regen die er valt is erg veel. De maand maart geeft alweer bijna 100mm aan. De werkzaamheden stapelen zich langzamerhand op. Ik zeg het gewoon nog eens, het zal toch wel een keer droog worden?
Alle columns van de Hoeksche Boerin teruglezen? Klik hier
Iedere maand neemt de Hoeksche Boerin jullie mee in haar werkzaamheden. Mocht je vragen voor de Hoeksche Boerin hebben, dan kunnen jullie haar vinden op de social media kanalen. Of een berichtjeaan Hoeksch Nieuws, dan komt het vanzelf bij haar terecht!
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
